Ubiegłoroczny sukces naszych uczniów w konkursie CanSat przynosi kolejne efekty. Pół roku po międzynarodowych finałach, Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) ogłosiła wyniki konkursu na najlepsze raporty końcowe po misji startowej, która odbyła się na wyspie Santa Maria na atlantyckim archipelagu Azory. Nasza drużyna CanSatieros znalazła się wśród trzech wyróżnionychnajlepszych drużyn (patrz <link>).

Cytując zaJury konkursu, ocena została wydana „w oparciu o jakość prezentacji i podsumowanie wyników misji, jakość analizy danych, zrozumienie zasad naukowych i technicznych leżących u podstaw misji oraz ogólną pracę wykonaną przed, w trakcie i po kampanii startowej”.Po lipcowych finałach, drużyny biorące udział w konkursie musiały stworzyć w języku angielskim wielostronicowy raport końcowy (piąty – licząc od początku konkursu), w którym najważniejszą częścią było naukowe opracowanie danych uzyskanych podczas misji. Przypomnijmy w skrócie, na czym polegała misja naszej drużyny. Nasi uczniowie: Tomasz Zdziebło (3cT), Wiktor Jezioro (1bT), Kacper Bassara (3aT), Łukasz Krystoń (3cT), Paweł Malisz (2aT) i Przemysław Polek (3aT), zbudowali minisatelitę, który po wystrzeleniu rakietą na wysokość ok. 2 km w finale polskim i ok. 1 km w finale europejskim, opadł na spadochronie na powierzchnię ziemi i w tym czasie wykonał wiele pomiarów naukowych oraz filmów.

Dzięki innowacyjnemu systemowi stabilizacji lądowania, nasz CanSat – jako jedyny – wylądował w pionie, mimo bardzo silnych wiatrów wiejących podczas finałów. Pionowa pozycja lądowania była kluczowa, gdyż umożliwiała wyjazd łazika planetarnego z lądownika. Dane z czujników były wysyłane do stacji naziemnej za pomocą radia.

Jeszcze długo po wylądowaniu, nasi uczniowie odbierali dane z łazika, który zniesiony wiatrem wylądował w dużej odległości od pola startowego i został znaleziony dopiero po wielu godzinach. Panel operacyjny stacji naziemnej z finałów europejskich z dwoma strumieniami wideo można obejrzeć pod tym <linkiem>.

W swoim raporcie końcowym CanSatieros Team, na podstawie danych z wielu czujników CanSata, dokonali bardzo szczegółowej analizy naukowej wszystkich etapów misji. Potwierdziła ona wysoką niezawodność całej konstrukcji i poszczególnych rozwiązań technicznych. Raport można odgadnąć pod tym <linkiem>.

CanSatieros Team nadal rozwija swój projekt w ramach programu „Ambasadorzy CanSata” prowadzonego wspólnie z Centrum Nauki „Kopernik” w Warszawie. Na ukończeniu jest już makieta krateru uderzeniowego, wewnątrz którego wykonywane będą symulowane misje międzyplanetarne z wykorzystaniem oryginalnego łazika CanSat. Uczniowie będą mogli poczuć się jak prawdziwi odkrywcy pozaziemskich światów, używając CanSata do wykrywania źródeł ciepła, magnetyzmu, promieniowania podczerwonego i śladów życia. Zdalne sterowanie łazikiem po kraterze z wykorzystaniem dwóch kamer i wykonywanie misji naukowych dostarczy podobnych emocji, jak podczas prawdziwych misji marsjańskich agencji NASA.